Çok hızlı geçen bir sonbahar olmadı mı? Yoksa, hem her geçen günün ayrı tadına varmak istediğimden günlerin ağır geçmesini dileyip, hem de çabucak geçsinde içimdeki miniğe bir an önce kavuşayım düşünceleri arasında bana mı öyle geldi bilemedim. Ama sonbahara, sapsarı yaprak kümelerinin, yeşil, sarı ve kızılların bir sürü tonunun olduğu bitki ve ağaçların arasında, gökyüzünü direk yansıtan yüzeyi ile harika manzaralar oluşturan bir göl kenarında, yaklaşık 15 yıllık üniversite arkadaşlarım ile veda etmiş olmaktan mutluyum. Bu fotoğraflar, üniversitenin ilk günlerinde tanışıp, okulun bitmesinin üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen bağlarını koparmamış üç kız arkadaşın, genişlemiş aileleri ile Ankara'da geçirdikleri bir haftasonundan kalma.
Bu arada hamişlik sürecinin yarısını tamamlayarak 20.haftayı doldurdum artık. İçimdeki minik kıpırtılar ise yerini dışarıdan hissedilen kuvvetli hareketlere bırakmaya başladı. Bu anlar benim için günün en keyifli anları haline geldi. Özellikle sabah ve akşam, iş temposundan uzak olduğum zamanlarda, "bu hareketsizlik sana iyi gelmez Anne'ciğim" diye düşünen oğlum, içeride sürekli hareket halinde oluyor, bende keyiften dört köşe bir halde bu anların tadını çıkarıyorum.
Hamile elbisesine benzeyen bu elbiseyi Bershka'da görür görmez aldım. Hamilelikte mümkün olduğunca sonradan da kullanılabilecek parçalar almak istiyorum ama sonraki dönemde bunları giymek istermiyim onu bilmiyorum tabi :)
Elbise: Bershka
Hırka: Batik
Trençkot: Zara
Şal: Stradivarius
Wedge Sneaker: Bambi (eski sezona ait)
tatlım benımmmmmmm , her halın cok guzelll bayılıyorum hamıs ve guzel annelere...her anın tadını cıkar olur mu..bu arada fuara davetıyem var , ınstagramda...katılırsan hemen yazarım senı..kocaman sevgıler guzel annem
YanıtlaSilfotoğraflara bayıldım... keşke son bahar biraz daha uzun sürseydi :(
YanıtlaSilbloğumda çekiliş var canım seni de beklerim :)
http://samiraslifeandstyle.blogspot.com/